Pussycat wil zen worden. Maar Bird heeft geen idee wat het is en waarom Pussycat in vredesnaam zen wil worden. Lekker rustig vindt hij het wel.
Bird komt binnen. Iets is anders dan normaal. Maar wat? Ah, nu weet hij het. Het is stil! En dan ziet hij Pussycat. Op een kussen. Ze beweegt niet, ze zegt niets.
“Pussycat, wat ben je aan het doen?”
Zonder haar ogen te openen antwoordt ze: “Ik ben aan het mediteren.”
“Wat is dat?”
“Niet praten en niet denken. Alleen maar concentreren op de ademhaling. Daar krijg je energie van.”
Bird denkt even na en krabt aan zijn veren. “Dus dan ben je nu niet aan het mediteren.”
Met een schuin oog kijkt Pussycat hem aan.“Waarom dat dan?”
Je praat nu toch?”
“Geïrriteerd doet ze nu allebei haar ogen open: “Weet je, anders doe je mee.” Ze gebaart hem om op haar schoot te gaan zitten en hetzelfde te doen als zij.
Bird gaat ook zitten en doet zijn best met mediteren, maar hij heeft toch nog wat vragen. “Waarom doen we dit eigenlijk?”
“Zodat we straks helemaal zen zijn.”
“Ah. Ok.”
Pussycat gaat weer terug in meditatie. Bird lukt het niet: “ZEN. Wat is dat eigenlijk?”
Het geduld raakt op bij Pussycat. Ze haalt 4 seconden heel diep adem. Houdt het 20 seconden vast en ademt dan 6 seconden uit. Want ze weet, met een goede ademhaling verzet je bergen, of luchtstromen. Heeft ze gehoord van Wim Tof, een pinguïn die graag ijsbaden neemt. Hij kan 100 keer opdrukken na de juiste ademhaling. Dus zij kan nu miauwen als een misthoorn. Met 80 decibel antwoordt ze; “DAT BETEKENT: ZEUR.EVEN.NIET!”
Birds veren wapperen ervan: “Oeh, dat zouden meer dieren moeten doen.”